ข่าวเด่นประจำวัน
โรคจิตเภท เป็นความผิดปกติทางจิตที่พบได้บ่อย ในประเทศไทยมีจำนวนผู้ป่วยโรคนี้ประมาณ 4-5 แสนคน เป็นโรคเรื้อรัง ผู้ที่จะได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคนี้ต้องมีอาการนานอย่างน้อย 6 เดือนขึ้นไป อาการของโรคจิตเภท สามารถแบ่งออกได้เป็น 2 กลุ่มหลัก คือ กลุ่มอาการทางบวกและกลุ่มอาการทางลบ สำหรับกลุ่มอาการทางบวก ได้แก่ อาการประสาทหลอน เช่น หูแว่ว ได้ยินเสียงคนพูดหรือด่าว่า อาการพูดคนเดียว เป็นต้น อาการหลงผิด เช่น คิดว่ามีคนมาปองร้าย คิดว่าตนเองเป็นผู้วิเศษ เป็นผู้สร้างโลก เป็นพระพุทธเจ้ากลับชาติมาเกิด มาโปรดสัตว์ เป็นต้น ส่วนอาการทางลบ ได้แก่ อาการเฉยเมย พูดน้อยหรือไม่พูด ขาดความสนใจในกิจกรรมทุกชนิด นั่งเหม่อลอยได้ทั้งวัน ไม่สนใจดูแลตัวเอง ไม่อาบน้ำ เนื้อตัวสกปรก เป็นต้น อาการผิดปกตินี้เมื่อเป็นอยู่นานก็จะกระทบต่อการดำเนินชีวิต เป็นภาวะเสื่อมถอย ไม่สามารถรับผิดชอบการเรียน หน้าที่การงาน ครอบครัว หรือแม้กระทั่งตัวเองได้
ส่วนสาเหตุของโรคจิตเภท นั้นยังไม่ทราบสาเหตุที่แน่ชัด แต่จากการศึกษาในปัจจุบันพบว่า สาเหตุใหญ่เกี่ยวข้องกับระดับของสารเคมีในสมองผิดปกติซึ่งอาจเกิดได้จากหลายสาเหตุ เช่น พันธุกรรม ภาวะแทรกซ้อน ระหว่างตั้งครรภ์ที่มีผลต่อสมองของทารกในครรภ์ นอกจากนี้ปัจจัยด้านจิตใจและสังคม เช่น บรรยากาศในครอบครัวและสังคมที่สับสน ไม่อบอุ่น มีภาวะกดดันมาก ก็อาจมีส่วนกระตุ้นความผิดปกติให้แสดงอาการออกมาด้วย
สำหรับการดำเนินโรค อายุเฉลี่ยของผู้ป่วยเริ่มเป็นครั้งแรกในผู้ชาย มักพบในช่วง 15-25 ปี ส่วนผู้หญิงอยู่ในช่วง 20-30 ปี อาการเริ่มต้นส่วนใหญ่มักเป็นแบบค่อยเป็นค่อยไป แต่ก็มีบางรายก็มีอาการมากแบบเฉียบพลันเลย อาการผิดปกติแบบค่อยเป็นค่อยไป เช่น แยกตัวออกจากสังคม ขาดความสนใจในการเรียน การงาน ไม่ดูแลสุขอนามัย มีพฤติกรรมผิดปกติ พูดแปลกๆ พูดคนเดียว มีวิธีคิดหรือความเชื่อแปลกๆ ญาติๆ จะเห็นว่าผู้ป่วยต่างไปจากคนเดิม นานเข้าอาการจะชัดเจนขึ้น คือ มีหูแว่ว ประสาทหลอน หลงผิด หวาดระแวง การดำเนินโรคของผู้ป่วยแต่ละคนจะแตกต่างกัน ความรุนแรงไม่เท่ากัน บางคนเป็นๆ หายๆ บางคนก็สามารถกลับไปเรียนหนังสือหรือทำงานได้ ปัจจัยที่สำคัญต่อการดำเนินโรคคือ การติดตามการรักษา สม่ำเสมอและการเอาใจใส่ของครอบครัว
คลังเอกสารคุณภาพฝ่ายการพยาบาล
